स्वच्छ्ता माझी प्रेयसी ...A Love Story.

-

स्वच्छ्ता  माझी  प्रेयसी  


माझी प्रेयसी ,
एका लुप्त होत चाललेल्या गावात वसलेली ,
माझे मन जुडले तिच्याशी ,
व तिचे ही माझ्याशी ,
आमचे असलेले प्रेम एकमेकांशी ,
बघून लोक सारा जळे स्वतःशी ,
आपल्या गावची शोभा वाढविण्यासाठी 
लोक येति तिच्यापाशी ,

                       बघून त्यांच्या आजूबाजूंची घान ,
                       स्वछता करी त्यांचा अपमान ,
                       या अस्वच्छ लोकांना बघून ,
                       ती हरवून बसायची स्वतः चे भान ,
                       यांच्यात झालेल्या तळजोळीमुळे 
                       माझ्याच जीवाचें होई रान ,
                      अवस्था या लोकांची बद्लवण्यासाठी 
                      मलाच करावे लागेल काहीतरी बलिदान ,

जगायचे प्रेयसी सोबतच 
हेच माझे स्वप्न ,
पण गिळताहि येईना आपल्या लोकानविना 
नि आईविना अन्न ,
इकडे आड न तिकडे विहिर 
असे झाले माझे दैन्य ,
पण करावे तरी काय राव 
डोक झालय माझं सुन्न ,

                   निरोप आला आईचा  की ह्वी सुन ,
                   बेवळा हा बाप तुझा 
                   रोज माझ्याशी करतोय कुन कुन ,
                   याला तर मि बघेलच
                   कारण  याच्यविना मि अपूर्ण ,
                   पण घरची शोभा आता 
                   माझी लाड़की सुनच करेल पूर्ण ,

काळजाचे ठोके चुकत होते कारन 
चिंता झाली होती चिता समान ,
आतातर कहिहि करूं राव 
यावर काढावे काहीतरी समाधान ,

                       प्रेयसी जवळ जाउन ,
                        दिले मि सर्व निर्भय पणे सांगून ,
                        ऐकताच गाथा माझी 
                         तिचेही डोळे आले भरून ,
                       " इतके प्रेम करतोस काय रे माझयावर "
                         बोलली ती मला मीठी मारून ,
                         मिहि तिला घट्ट आलिंगन देऊन ,
                         सांगितले ठामपणे बजाउन ,
                         परिस्थिति तूझ्यासाठी अनुकूल करुण ,
                          तेव्हाच येईल तूझयाकड़े 
                          लग्नाची वरात घेऊन ,
                         दोघांनी एकमेकांना घेतले डोळेभर पाहून ,
                          मिहि आता जान्याची वाट धरली 
                           स्वछतेचा ध्यास घेऊन ,

मिहि आता जान्याची वाट धरली 
स्वछतेचा ध्यास घेऊन ,
वाटेत चालतांना पायास खळे रुतली ,
तर मि त्या  जागेवर पक्की
गुळगुळीत  सळक बांधली ,
रस्त्याच्या कळेला पानी साचलेले ,
तर मि त्याचे योग्य ते व्यवस्थापन केले ,
माझे हे कार्य बघून 
लोकहि जागे झाले ,
माझ्या समर्थनास तेहि पुढे आले ,
मि त्याना बजाऊं सांगितले ,
तुम्ही आपले आयुष्य 
या घाणित घालविले ,
आपल्या पुढच्या पिढीला 
मृत्यूचेच वरदान दिले ,

                         असे ऐकून माझे 
                         त्यांनीही दृढ़ आश्वासन दिले ,
                         की , " कामपुरता मामा " व 
                        " चार दिन की चांदनी " न ठेवता 
                        " स्वछता हाच आमचा संकल्प " व 
                        " याच्या सिद्धीतच आमची सिद्धता "
                         असे त्यांनी घोषणापत्र लिहिले.



घोषणापत्र :

आम्ही अशी प्रतिज्ञा करतो की,
आजपासून माझ्या या गावात हप्त्याच्या ठराविक दिवशी स्वच्छता दिन साजरा होईल ,
तो सप्ताहचा आठवा दिवस असेल ,
त्याला " स्वच्छ्तावार " ऎसे म्हटले जाईल. 
या दिवशी घरापासून ते गावच्या वेशीपर्यंत प्रत्येक छोट्या छोट्या गोष्टीवर ,
त्याला स्वच्छ कसे ठेवता येईल यावर विचार करुण त्याला स्वच्छ करणार.
प्रत्येक महिन्याच्या शेवटच्या दिवशी दोन गावच्या मधात असलेले अंतर् ,
या दरम्यान येणारा परिसर स्वच्छ करणार .
या सारख्या अनेक गोष्टी .........

ही प्रतिज्ञा मि आजपासून अंगीकृत करतो व् याचा नियमभंग होणार नाही 
याची मनापासून हमी देतो .



वर्षानुवर्षे ही कार्य चालतच राहिली ,
आणि स्वच्छता घरोघरी नांदु लागली ,
देश माझा स्वच्छ झाला 
लोक निरोगी व् आनंदाने नाचू लागली ,
पण माझ्या जीवाला हुरहुर सुटली ,
प्रेयसीच्या आठवणीत मि तर 
जनु एक बॉटलच गटकली ,
आई घरातून ओरडली ,
म्हणाली उठ कारटया सकाळ झाली ,
कोंबडा कधीच आरवला 
सूर्याची किरणे डोक्यावर पडू लागली,
तशीच अचानक आईची एक झापड़ कानखाली पडली ,
स्वप्नतुन जाग आला 
शुद्धि भानवर आली,
मनात गोड़ हसुन 
स्वत:शीच पुटपुटून म्हटले ,
चला स्वप्नातच खरे पण मि 


स्वच्छ संकल्पातून स्वच्छ सिद्धि तर नक्कीच केली ..........    



टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

पोळी, भात, सोबत लट्ठपना नि बरेच काही.... Chapati, rice, with weight gain and lots more..

-
इमेज
आपल्या साधारण कुटुंबात रोजच्या जेवनाचा एक महत्वपूर्ण घटक म्हणजे भात आणि पोळी/ चपाती. यासोबत रोज काही वेगळं आपल्या ताटात बदलत रहातं, जसे भाजी, कड़ी, चटनी,... या दोघांचे आपापले फायदे नि काही नुकसान आहेत, कधिकधी यांचे दुष्परिणाम आपल्या आरोग्यवर प्रभाव करतात. याचा थेट संबंध जुड़लाय तो म्हणजे कँलरीशी . आता तुम्ही म्हणाल हे कसं शक्य आहे? तर मग पुढे वाचाच. जेव्हा कधी आपन भात व पोळी एकत्र खातों तेव्हा याचा अर्थ असा होतो की तुम्ही भरपूर प्रमाणात कँलरी घेत आहात, आणि याचा थेट परिणाम हा तुमच्या पचनक्रिया वर घडून येतो. यामुळे पचनयंत्रावर खुप जास्त परिणाम होतो, आणि याचा दुष्परिणाम म्हणून आपला लट्ठपना वाढत जातो,  तो ही आपल्याला न जाणवता व आपन विचारच करत राहतो की, मि तर असे कहिहि खात नाही तरीपन माझे वजन का वाढत आहे?, पोटावरिल चरबी का वाढत आहे?, आणि वजनाबाबत असेच अनेक प्रश्न. म्हणुन दोन्ही आहार वेगवेगळे खावे. भात  पचायला हलके तर पोळी पचायला भारी जाते म्हणजे भात पचायला पोळी पेक्षा कमी वेळ लागतो. म्हणून वृद्धांना भात दिला जातो व पचविन्यास पन सोपे होते. तुम्ही पन अनुभवले असेल ...
अधिक वाचा